Kada smo kreirali naš hljeb, koji posjeduje brojne prehrambene benifite, bilo nam je teško odlučiti se za pravi naziv. Za hljeb koji je bogat izvor prirodnih vlakana, sadrži veliki udio bjelančevina i daje duži osjećaj sitosti trebalo je kreirati pamtljivo ime.
I onda smo se sjetili priče …
U Irskoj je tokom gladi, prije 1848. godine, smeđi hljeb dijelio siromašnima, i tada se tamne/smeđe brašno smatralo manje poželjnim proizvodom od žitarica pa su i cijene tog hljeba bile niže.
Međutim, do 1865. godine, zbog otkrivenih zdravstvenih prednosti mekinja, cijene smeđeg brašna u Londonu porasle su i često su bile više od cijena brašna tj. hljeba napravljenog od ‘finog, bijelog brašna.’
Uzimajući u obzir činjenicu da je ‘mekinjaš’ dobio na vrijednosti u Londonu, i naš hljeb koji je napravljen sa velikim udjelom mekinja, dobio je naziv Londonac.